In welk land is de rechtbank bevoegd?

1 Moet ik mij wenden tot een gewone rechtbank of tot een gespecialiseerde rechtbank (bijvoorbeeld een arbeidsrechtbank)?

Het beginsel dat ten grondslag ligt aan de organisatie van de rechtbanken in Spanje is dat van de eenheid van rechtspraak. De enige uitzonderingen hierop zijn militaire rechtspraak in tijden van oorlog en staat van beleg, en het grondwettelijk hof (Tribunal Constitucional) als de ultieme hoeder van de grondrechten en openbare vrijheden naar aanleiding van een verzoek tot handhaving van de grondrechten en fundamentele vrijheden (recurso de amparo).

De bevoegdheid is echter verdeeld over vier soorten rechtbanken: burgerlijke rechtbanken, strafrechtbanken, rechtbanken voor administratiefrechtelijke geschillen en rechtbanken voor sociale zaken.

De hoeksteen van de burgerlijke rechtbanken is de rechtbank van eerste aanleg (Juzgado de Primera Instancia), die burgerlijke geschillen in eerste aanleg behandelt alsmede procedures die niet uitdrukkelijk aan een andere rechtbank zijn toegewezen. De rechtbank van eerste aanleg kan dus worden omschreven als de gewone rechtbank.

De civiele kamer omvat de familierechtbanken (Juzgados de Familia), die rechtbanken van eerste aanleg zijn. Als er familierechtbanken beschikbaar zijn (doorgaans in de grotere bevolkingscentra), zijn zij belast met de behandeling van familierechtelijke geschillen in verband met nietigverklaring van het huwelijk, scheiding van tafel en bed, echtscheiding, ouder-kindrelaties en de bescherming van mensen met een beperking. Als tegen een van de partijen een strafrechtelijke procedure wordt aangespannen bij een rechtbank die zaken in verband met geweld tegen vrouwen behandelt (Juzgado de Violencia sobre la Mujer), is die rechtbank ook voor deze civiele procedure bevoegd.

De burgerlijke kamer omvat ook de gespecialiseerde handelsrechtbanken (Juzgados de lo Mercantil) en de rechtbanken voor het Gemeenschapsmerk (Juzgados de Marca Comunitaria).

De rechtbanken voor sociale zaken (Juzgados de lo Social) zijn verantwoordelijk voor de behandeling van arbeidsrechtelijke zaken. Deze omvatten individuele geschillen tussen werknemers en werkgevers over arbeidsovereenkomsten, geschillen over collectieve onderhandelingen, socialezekerheidsvorderingen en vorderingen tegen de staat in verband met zijn arbeidsrechtelijke verantwoordelijkheden.

De strafrechtbanken zijn verantwoordelijk voor de behandeling van strafzaken.

Kenmerkend voor het Spaanse recht is dat civiele procedures die voortvloeien uit strafbare feiten, kunnen worden samengevoegd met de strafrechtelijke procedure. In dergelijke gevallen beslist de strafrechter over de hoogte van de schadevergoeding die in verband met het misdrijf verschuldigd is. Als de benadeelde geen burgerlijke vordering instelt, zal het Openbaar Ministerie deze namens hem instellen, tenzij de benadeelde uitdrukkelijk afstand heeft gedaan van het recht om in de strafzaak een vordering in te stellen.

Ten slotte houden de rechtbanken voor administratiefrechtelijke geschillen toezicht op de wettigheid van de acties van overheidsinstanties en behandelen zij tegen die instanties ingestelde financiële vorderingen.

2 Als de gewone rechtbanken bevoegd zijn (dus als dit de rechtbanken zijn die bevoegd zijn voor dergelijke zaken), hoe kan ik dan te weten komen welke van die rechtbanken bevoegd is voor mijn zaak?

Zie de antwoorden hieronder.

2.1 Is er een onderscheid tussen lagere en hogere gewone burgerlijke rechtbanken (bijvoorbeeld districtsrechtbanken als lagere rechtbanken en regionale rechtbanken als hogere rechtbanken), en zo ja, welke is dan bevoegd voor mijn zaak?

In Spanje wordt er geen onderscheid gemaakt tussen de verschillende rechtbanken van eerste aanleg wat betreft het bedrag van de vorderingen of de ernst van de zaken die zij kunnen behandelen, en geen enkele rechtbank van eerste aanleg behandelt beroepsprocedures tegen uitspraken van andere rechtbanken van eerste aanleg. Civiele beroepsprocedures worden altijd behandeld in de provinciale rechtbanken (Audiencias Provinciales).

2.2 Territoriale bevoegdheid (is de rechtbank van stad A of van stad B bevoegd voor mijn zaak?)

Voor gerechtelijke doeleinden is Spanje geografisch verdeeld in gemeenten, gerechtelijke districten, provincies en autonome gemeenschappen. Een district is een territoriale eenheid die bestaat uit een of meer aangrenzende gemeenten binnen dezelfde provincie. Het is de belangrijkste territoriale indeling, omdat het gaat om het gebied waarin een rechtbank van eerste aanleg bevoegd is (nadere gegevens zijn te vinden op de website van het ministerie van Justitie: kaart van gerechtelijke districten (mjusticia.gob.es))

Indien dat nodig is om een groot aantal zaken te kunnen behandelen, is er meer dan één rechtbank van hetzelfde type. Dit is tegenwoordig in de meeste steden het geval. De rechtbanken worden doorlopend genummerd volgens de datum van oprichting.

In principe hebben al deze rechtbanken dezelfde bevoegdheid en wordt het werk verdeeld volgens interne toewijzingsregels van de overheid. In sommige omstandigheden kunnen de toewijzingsregels echter worden gebruikt om verschillende soorten zaken toe te wijzen aan verschillende rechtbanken binnen hetzelfde district.

2.2.1 De basisregel voor de territoriale bevoegdheid

Bij gebreke van een overeenkomst of dwingende regels is de basisregel dat de bevoegdheid ligt bij de rechtbank van eerste aanleg van het district waar de verweerder zijn woonplaats of, bij gebreke daarvan, zijn verblijfplaats heeft. Als de verweerder geen woonplaats of verblijfplaats in Spanje heeft, is de bevoegde rechtbank de rechtbank van eerste aanleg voor het district waar de verweerder zich bevindt of het laatst verbleef. Indien geen van deze criteria van toepassing is, kan de eiser de vordering instellen bij de rechtbank van eerste aanleg van het district waar hij zijn woonplaats heeft.

In dit verband geldt het volgende:

• vorderingen tegen ondernemers en beroepsbeoefenaren die worden ingesteld in verband met hun bedrijfs- of beroepsactiviteiten kunnen naar keuze van de eiser ook worden ingesteld in elk van de plaatsen waar zij deze activiteiten uitoefenen;
• vorderingen tegen rechtspersonen kunnen ook worden ingesteld in de plaats waar de situatie of rechtsverhouding die het voorwerp van de vordering uitmaakt, zich heeft voorgedaan of rechtsgevolgen zal hebben, mits de rechtspersoon daar een vestiging of vertegenwoordiger heeft.

2.2.2 Uitzonderingen op de basisregel

2.2.2.1 Wanneer mag ik kiezen tussen de rechtbank van de woonplaats van de verweerder (aangewezen door de basisregel) en een andere rechtbank?

Het huidige Spaanse procesrechtelijke stelsel laat de keuze van territoriale bevoegdheid meestal niet over aan de eiser. Dit gebeurt alleen in de hieronder vermelde gevallen.

Zakelijke rechtsvorderingen in verband met onroerend goed waarbij ofwel meerdere eigendommen ofwel één eigendom betrokken zijn/is, gelegen in verschillende districten. In dergelijke gevallen kunnen de eisers ervoor kiezen om de rechtsvordering aanhangig te maken in om het even welk betrokken district.

Vorderingen om de indiening en goedkeuring te eisen van rekeningen van degenen die verantwoordelijk zijn voor het beheer van de bezittingen van een andere partij, indien de plaats waar de rekeningen moeten worden ingediend niet is vastgesteld. In dergelijke gevallen kunnen eisers kiezen tussen de woonplaats van de verweerder en de plaats waar de bezittingen worden beheerd.

Erfrechtelijke geschillen: eisers kunnen kiezen tussen de rechtbanken van de laatste woonplaats van de overledene in Spanje en de rechtbanken waar het grootste deel van de nalatenschap zich bevindt.

Vorderingen met betrekking tot intellectuele eigendom: eisers kunnen kiezen tussen de plaats waar de inbreuk heeft plaatsgevonden, de plaats waar er voorlopig bewijsmateriaal is waaruit blijkt dat de inbreuk heeft plaatsgevonden en de plaats waar er onrechtmatige kopieën zijn.

Zaken betreffende oneerlijke concurrentie indien de verweerder geen vestiging, woonplaats of verblijfplaats in Spanje heeft. In dergelijke gevallen kunnen eisers kiezen tussen de plaats waar de oneerlijke concurrentie heeft plaatsgevonden en de plaats waar de gevolgen ervan voelbaar zijn.

Vorderingen die uitsluitend betrekking hebben op de voogdij over minderjarigen of alimentatievorderingen die de ene ouder tegen de andere heeft ingesteld namens minderjarigen, indien beide ouders in verschillende rechtsgebieden wonen. In dergelijke gevallen kunnen de eisers kiezen tussen de rechtbank van de woonplaats van de verweerder en de rechtbank van de woonplaats van het kind.

Over het algemeen kunnen vorderingen betreffende de uitoefening van individuele consumenten- of gebruikersrechten worden behandeld door de rechtbank van de woonplaats van de consument, gebruiker of verweerder, naar keuze van de consument of de gebruiker.

2.2.2.2 Wanneer moet ik kiezen voor een andere rechtbank dan die van de woonplaats van de verweerder (aangewezen door de basisregel)?

In de hieronder vermelde gevallen zijn er dwingende regels die voorschrijven dat de eiser zich tot een andere rechtbank dan die van de woonplaats van de verweerder moet wenden; in dergelijke gevallen kunnen de partijen er niet voor kiezen om zich expliciet of impliciet aan de bevoegdheid van een bepaalde rechtbank te onderwerpen.

Zakelijke rechten of rechten om huur te ontvangen voor een onroerend goed en zaken die verband houden met horizontaal eigendom (propiedad horizontal): de bevoegdheid ligt bij de rechtbanken van het district waar het onroerend goed is gelegen.

Erfrechtelijke zaken: de bevoegdheid wordt bepaald door de plaats waar de overledene voor het laatst in Spanje woonachtig was of door de plaats waar het grootste deel van de nalatenschap zich bevindt, naar keuze van de eiser.

Zaken waarin gerechtelijke maatregelen ter ondersteuning van personen met een handicap nodig zijn: deze worden behandeld door de rechtbank van de plaats waar de betrokkene woont.

Bescherming van grondrechten via de burgerlijke rechtbanken: deze zaken worden behandeld door de rechtbank van de woonplaats van de eiser of, indien de eiser geen woonplaats heeft in Spanje, door de rechtbank van de plaats waar de handeling waarmee inbreuk is gemaakt op het betrokken recht heeft plaatsgevonden.

Vorderingen tot schadevergoeding in verband met het gebruik van motorvoertuigen: de rechtbank van de plaats waar de schade zich heeft voorgedaan, is bevoegd.

Betwistingen van bedrijfsbeslissingen: de territoriale bevoegdheid wordt bepaald door de plaats waar de statutaire zetel van de vennootschap is gevestigd.

Vorderingen tot verklaring voor recht dat bepaalde algemene contractvoorwaarden geen deel uitmaken van een overeenkomst of dat een clausule nietig is: de rechtbank van de woonplaats van de eiser is bevoegd.

Declaratoire vorderingen tot beëindiging of intrekking van standaardcontractvoorwaarden indien de verweerder geen vestiging of woonplaats in Spanje heeft: in dergelijke gevallen is de rechtbank van de plaats waar het standaardcontract is gesloten bevoegd.

Bevelen ter bescherming van de collectieve of gemeenschappelijke belangen van consumenten of gebruikers indien de verweerder geen vestiging of woonplaats in Spanje heeft: in dergelijke gevallen is de rechtbank van de woonplaats van de eiser bevoegd.

Vorderingen om een van de volgende (rechts)personen te dwingen verplichtingen na te komen: een verzekeringsmaatschappij; iemand die persoonlijk eigendom in termijnen aan een andere persoon heeft verkocht, of die de aankoop van dat eigendom heeft gefinancierd; iemand die persoonlijk eigendom of diensten openbaar heeft aangeboden die door een andere persoon zijn aanvaard. In dergelijke gevallen is de rechtbank van de woonplaats van de eiser bevoegd.

Beroepen tegen besluiten van het Spaanse octrooi- en merkenbureau (Oficina Española de Patentes y Marcas) nadat de administratieve kanalen voor zaken betreffende industriële eigendom zijn uitgeput: bevoegd zijn de in handelszaken gespecialiseerde eenheden van het provinciale gerechtshof (Audiencia Provincial) in wiens rechtsgebied de stad ligt waar de hoogste rechterlijke instantie van de autonome gemeenschap (Tribunal Superior de Justicia de la Comunidad Autónoma) is gevestigd, waar de eiser zijn woonplaats heeft, of, bij gebreke daarvan, waar de vertegenwoordiger die in Spanje gemachtigd is om namens de eiser op te treden, zijn woonplaats heeft, mits de Algemene Raad voor de rechtspraak (Consejo General del Poder Judicial) ermee heeft ingestemd om de behandeling van zaken betreffende industriële eigendom exclusief toe te vertrouwen aan de handelsrechtbank van die plaats. Gespecialiseerde eenheden binnen de provinciale rechtbank van het district van het Spaanse octrooi- en merkenbureau kunnen ook rechtsbevoegdheid hebben, naar keuze van de eiser.

Vorderingen van derden tot betwisting van beslag op goederen: de rechtbank van de woonplaats van de entiteit die de beslaglegging heeft bevolen, is bevoegd.

Verzoeken om scheiding van tafel en bed, nietigverklaring van een huwelijk of echtscheiding: de bevoegdheid ligt bij de familierechtbank of, als er geen familierechtbank is, bij de rechtbank van eerste aanleg van de plaats waar de echtelijke woning is gelegen. Als er geen echtelijke woning is, is de rechtbank van de plaats van ofwel de laatste echtelijke woning ofwel de verblijfplaats van de andere echtgenoot bevoegd. Als geen van deze bestaat, is de rechtbank waar de betrokkene zijn woonplaats heeft bevoegd. Als een verzoek in onderlinge overeenstemming wordt ingediend, is de rechtbank van de plaats waar de laatste gedeelde woning of de woonplaats van een van beide echtgenoten is gelegen bevoegd.

Vorderingen die uitsluitend betrekking hebben op de voogdij over minderjarigen of alimentatievorderingen die door de ene ouder tegen de andere zijn ingesteld namens minderjarigen: in dergelijke gevallen ligt de bevoegdheid bij de rechtbank van de plaats waar de laatste gedeelde woning van de ouders is gelegen. Als de ouders in verschillende rechtsgebieden wonen, kan de eiser kiezen tussen de rechtbank waar de verweerder zijn woonplaats heeft en de rechtbank van de plaats waar het kind woont.

2.2.2.3 Mogen de partijen zelf een rechtbank aanwijzen die normaal gezien niet bevoegd zou zijn?

In het algemeen kan de territoriale bevoegdheid in Spanje worden gewijzigd, wat betekent dat justitiabelen zich uitdrukkelijk of stilzwijgend aan de rechtbanken van een bepaald district kunnen onderwerpen, mits de betrokken rechtbanken bevoegd zijn voor het voorwerp van het geding.

Er is sprake van uitdrukkelijke onderwerping als de belanghebbende partijen een uitdrukkelijke overeenkomst sluiten waarin het specifieke district wordt vermeld waarvan de rechtbanken bevoegd zijn.

Er is sprake van stilzwijgende onderwerping in de hieronder beschreven omstandigheden.

In het geval van de eiser: door het enkele feit dat hij zich tot de rechtbanken van een bepaald district wendt en een vordering instelt die moet worden ingesteld, of een verzoek indient dat moet worden ingediend, bij de rechtbank die voor de behandeling daarvan bevoegd is.

In het geval van de verweerder: als hij is verschenen en daarna een andere procedurestap heeft ondernomen dan het tijdig indienen van een verzoek in de juiste vorm om de bevoegdheid van de rechtbank te betwisten.

Indien na aanvang van de procedure wijzigingen plaatsvinden in de woonplaats van de partijen, de plaats waar het voorwerp van het geding zich bevindt of het doel van de procedure, leidt dat niet tot een wijziging van de bevoegdheid, die wordt bepaald in overeenstemming met de situatie zoals die bij het begin van de procedure is bevestigd (Perpetuatio Iurisdictionis).

Hierbij geldt echter het onderstaande.

Uitdrukkelijke onderwerping is niet toegestaan in standaardcontracten, contracten waarin een van de partijen algemene voorwaarden heeft opgelegd, of consumenten/gebruikersovereenkomsten. In dergelijke gevallen is stilzwijgende onderwerping echter wel mogelijk.

Geen enkele vorm van onderwerping is mogelijk als in het recht dwingende regels inzake territoriale bevoegdheid zijn vastgelegd.

Geen enkele vorm van onderwerping is toegestaan in versnelde procedures, betalingsbevelprocedures of invorderingsprocedures.

3 Als een gespecialiseerde rechtbank bevoegd is, hoe kan ik dan te weten komen tot welke rechtbank ik mij moet wenden?

De gespecialiseerde rechtbanken in Spanje omvatten de hieronder genoemde rechtbanken.

De familierechtbanken, die rechtbanken van eerste aanleg zijn. Als er familierechtbanken beschikbaar zijn (doorgaans in de grotere bevolkingscentra), zijn ze exclusief bevoegd voor familiezaken. Specifiek nemen zij kennis van zaken betreffende scheiding van tafel en bed, nietigverklaring en echtscheiding; zaken betreffende de uitoefening van de ouderlijke verantwoordelijkheid, ouderschap, voogdij over minderjarige kinderen, en gerechtelijke maatregelen ter ondersteuning van personen met een handicap.

Alle zaken voor de teruggave of terugkeer van kinderen in internationale ontvoeringszaken worden behandeld door de rechtbank van eerste aanleg die bevoegd is op het gebied van familierecht van de provinciehoofdstad, of van Ceuta of Melilla, afhankelijk van de plaats waar het kind dat ongeoorloofd is overgebracht of wordt vastgehouden, zich bevindt of, bij gebreke daarvan, de rechtbank waaraan de zaak is toegewezen.

De regels inzake territoriale bevoegdheid zijn dezelfde als die welke van toepassing zijn op de rechtbanken van eerste aanleg die familierechtelijke zaken behandelen wanneer er in het betrokken district geen gespecialiseerde familierechtbank is.

Rechtbanken die zich specifiek bezighouden met geweld tegen vrouwen (Juzgado de Violencia sobre la Mujer) zijn verantwoordelijk voor familiezaken wanneer strafrechtelijke procedures betreffende geweld tegen vrouwen worden ingeleid.

De rechtbanken voor sociale zaken behandelen arbeidsrechtelijke vorderingen. Deze omvatten individuele geschillen tussen werknemers en werkgevers over arbeidsovereenkomsten, geschillen over collectieve onderhandelingen, socialezekerheidsvorderingen en vorderingen tegen de staat in verband met zijn arbeidsrechtelijke verantwoordelijkheden.

De algemene regel is dat de territoriale bevoegdheid ligt bij de rechtbank van de plaats waar de werknemer zijn diensten verleent of waar de verweerder zijn woonplaats heeft, naar keuze van de eiser.

De handelsrechtbanken werken op provinciaal niveau en behandelen handelsgeschillen.

Deze rechtbanken zullen kennisnemen van alle civielrechtelijke zaken betreffende intellectuele en industriële eigendom, oneerlijke concurrentie en reclame, handelsvennootschappen, coöperatieve vennootschappen, economische belangengroepen, nationaal of internationaal vervoer over land, maritiem recht en luchtvaartrecht. Bij wijze van uitzondering zijn zij niet bevoegd om kennis te nemen van zaken die verband houden met schade als gevolg van vernietiging, verlies of beschadiging van geregistreerde bagage, compensatie en bijstand aan luchtreizigers in geval van instapweigering en annulering of langdurige vertraging van vluchten, of met de rechten en plichten van trein-, bus- of scheepspassagiers in verband met de specifieke regels die zijn vastgelegd in de organieke wet op de rechterlijke macht (Ley Orgánica del Poder Judicial).

De handelsrechtbanken zijn ook bevoegd voor vorderingen die betrekking hebben op de toepassing van de artikelen 101 en 102 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie (VWEU) en de artikelen 1 en 2 van Wet 15/2007 van 3 juli 2007 betreffende de bescherming van de mededinging (Ley 15/2007, de 3 de julio, de Defensa de la Competencia), en voor vorderingen tot vergoeding van schade die is veroorzaakt door een inbreuk op het mededingingsrecht.

Zij zullen ook rechtstreeks kennisnemen van beroepen tegen negatieve ratings door registerhouders van ondernemingen, of, in voorkomend geval, tegen uitdrukkelijke of vermoedelijke besluiten van het directoraat-generaal Rechtszekerheid en Attestatie (Dirección General de Seguridad Jurídica y de Fe Pública) met betrekking tot deze ratings.

Deze rechtbanken zullen kennisnemen van alle zaken die verband houden met civielrechtelijke insolventieprocedures, ongeacht de burgerlijke of handelsstatus van de schuldenaar, en met herstructureringsplannen en de bijzondere procedure voor micro-ondernemingen, zoals vastgelegd in de geconsolideerde tekst van de insolventiewet (Texto Refundido de la Ley Concursal), die is goedgekeurd bij koninklijk wetgevend besluit 1/2020 van 5 mei 2020 (Real Decreto Legislativo 1/2020, de 5 de mayo).

Zij zijn als enige en exclusief verantwoordelijk voor de behandeling van zaken betreffende:

1. Civielrechtelijke financiële vorderingen tegen de insolvente persoon, met uitzondering van vorderingen in procedures betreffende rechtsbekwaamheid, ouderschap, huwelijk en minderjarigen;
2. Executieprocedures in verband met insolventievorderingen of vorderingen met betrekking tot goederen en rechten van de insolvente partij of die deel uitmaken van de insolvente boedel, ongeacht de rechtbank of de administratieve autoriteit die de procedure heeft gelast, en zonder andere uitzonderingen dan die waarin het insolventierecht voorziet.
3. Het bepalen of een goed of een recht noodzakelijk is voor de voortzetting van de beroeps- of bedrijfsactiviteit van de schuldenaar.
4. Verklaringen betreffende de overgang van een onderneming voor werkgelegenheids- en socialezekerheidsdoeleinden in geval van overdracht van een productie-eenheid of -eenheden en het bepalen van de grenzen van die verklaring, in overeenstemming met de bepalingen van de arbeids- en socialezekerheidswetgeving.
5. Conservatoire maatregelen die gevolgen hebben of kunnen hebben voor het vermogen en de rechten van de insolvente partij of die deel uitmaken van de insolvente boedel, ongeacht de rechtbank of administratieve autoriteit die de maatregel heeft gelast, met uitzondering van die welke zijn genomen in civiele procedures betreffende handelingsbekwaamheid, ouderschap, huwelijk en minderjarigen.
6. Andere zaken die zijn vastgesteld in de insolventiewetgeving.

Indien de schuldenaar een natuurlijke persoon is, is de insolventierechter ook exclusief en uitsluitend bevoegd met betrekking tot de volgende aangelegenheden:

1. In het kader van insolventieprocedures vastgestelde maatregelen met betrekking tot rechtsbijstand.
2. De ontbinding en liquidatie van de onderneming of het huwelijksvermogen van de insolvente partij.

Indien de schuldenaar een natuurlijke persoon is, is de insolventierechter ook exclusief en uitsluitend bevoegd met betrekking tot de volgende aangelegenheden:

1. Vorderingen tot invordering van schulden van vennootschappen die worden ingesteld tegen de aandeelhouders van de insolvente onderneming die subsidiair aansprakelijk zijn voor de betaling van deze schulden, ongeacht de datum waarop deze zijn ontstaan, en vorderingen tot betaling van de uitgestelde bijdragen of tot verstrekking van bijkomende prestaties door de aandeelhouders van de insolvente onderneming.
2. Schadevorderingen tegen bestuurders of vereffenaars, rechtens of feitelijk, tegen een natuurlijke persoon die permanent is aangesteld om de functies van bestuurder van een vennootschap uit te oefenen als rechtspersoon (administrador persona jurídica), en tegen personen, ongeacht hun titel, die zijn bekleed met de hoogste beheersbevoegdheden binnen de vennootschap wanneer er geen sprake is van permanente delegatie van bevoegdheden van de raad van bestuur aan een of meer CEO’s of aan een uitvoerende directie, voor schade die aan een insolvente rechtspersoon is berokkend vóór of na de rechterlijke beslissing waarbij die rechtspersoon insolvent is verklaard.
3. Vorderingen tot vergoeding van schade die door een accountant aan de insolvente rechtspersoon is berokkend vóór of na de rechterlijke beslissing waarbij die rechtspersoon insolvent wordt verklaard.
4. De insolventierechter zal ook exclusieve en uitsluitende bevoegdheid hebben ten aanzien van handelingen van de onderneming die gericht zijn op een substantiële wijziging van de arbeidsvoorwaarden, overplaatsingen, ontslagen, de opschorting van arbeidsovereenkomsten en arbeidstijdverkorting om economische, technische, organisatorische of productieredenen, die van collectieve aard zijn krachtens het arbeidsrecht en zoals vastgelegd in de bepalingen van het insolventierecht, en ten aanzien van handelingen die de opschorting of beëindiging van arbeidsovereenkomsten met hogere leidinggevenden betreffen.
5. De opschorting van arbeidsovereenkomsten en arbeidstijdverkorting worden als collectief aangemerkt wanneer zij betrekking hebben op het aantal werknemers dat is vastgesteld in het arbeidsrecht inzake substantiële wijzigingen van de arbeidsvoorwaarden.
6. De insolventierechter is ook bevoegd voor alle prejudiciële beslissingen in burgerlijke zaken, behoudens het beperkte aantal uitzonderingen in het insolventierecht, en voor prejudiciële beslissingen in bestuursrechtelijke en sociale aangelegenheden die rechtstreeks verband houden met de insolventieprocedure of die moeten worden opgelost om het goede verloop van de insolventieprocedure te verzekeren. Beslissingen over deze aangelegenheden treden pas in werking in de faillissementsprocedure waarin zij worden uitgesproken.

De handelsrechtbanken in Alicante treden op als de rechtbanken voor het Gemeenschapsmerk wanneer zij hun exclusieve bevoegdheid uitoefenen om in eerste aanleg alle geschillen te behandelen die bij hen aanhangig zijn gemaakt op grond van Verordening (EG) nr. 40/94 van de Raad van 20 december 1993 inzake het Gemeenschapsmerk en Verordening (EG) nr. 6/2002 van de Raad van 12 december 2001 betreffende Gemeenschapsmodellen.

Bij de uitoefening van hun bevoegdheid op deze gebieden zijn de rechtbanken voor het Gemeenschapsmerk bevoegd voor het gehele nationale grondgebied.

Naast deze gespecialiseerde rechtbanken kan de algemene raad voor de rechtspraak (Consejo General del Poder Judicial) op grond van de wet bepalen dat indien er meerdere rechtbanken van hetzelfde type zijn, een of meer van hen exclusief bevoegd is/zijn om bepaalde soorten zaken te behandelen of om toe te zien op de tenuitvoerlegging in het betrokken rechtsgebied.

Deze bevoegdheid is reeds op verschillende plaatsen uitgeoefend, met name in verband met handelingsonbekwaamheid en gedwongen opname in een inrichting wegens een geestesziekte, waarbij de bevoegdheid doorgaans aan de familierechtbanken is toegewezen.