Mediacja rodzinna
Zgodnie z ogólną zasadą przyjętą w prawie szwedzkim rozwiązania kompromisowe uznaje się za najlepsze dla dziecka. Dlatego też przepisy sformułowano w taki sposób, aby w pierwszej kolejności nakłaniać rodziców do osiągnięcia porozumienia w kwestiach wywierających wpływ na ich dzieci.
Z kim należy się kontaktować?
Szczególną odpowiedzialność ponoszą służby socjalne, które muszą między innymi zaproponować rodzicom postępowanie pojednawcze (samarbetssamtal). Celem postępowania pojednawczego jest udzielenie rodzicom wsparcia w osiągnięciu porozumienia; zob. dodatkowe informacje na temat postępowania pojednawczego. Jeżeli rodzice osiągną porozumienie, wypracowane przez nich rozwiązanie kompromisowe może zostać włączone do treści ugody, którą zatwierdzają służby socjalne. Sądy muszą również w pierwszej kolejności podjąć próbę nakłonienia rodziców do zawarcia ugody. Jeżeli próba ta zakończy się niepowodzeniem, sąd może zarządzić przeprowadzenie postępowania pojednawczego lub mediacji (medling).
W jakich obszarach dopuszcza się korzystanie z mediacji lub jest ona najbardziej rozpowszechniona?
Z mediacji rodzinnej w sprawach rozpoznawanych przez sąd należy korzystać wówczas, gdy na przykład postępowanie pojednawcze nie przyniosło oczekiwanego rezultatu, ale nadal istnieje możliwość osiągnięcia przez rodziców porozumienia w kwestiach wywierających wpływ na ich dzieci.
Czy istnieją szczególne reguły, których należy przestrzegać?
Mediatora wyznacza sąd. Wydanie postanowienia o przeprowadzeniu mediacji samo w sobie nie wymaga zgody rodziców, ale mediator może napotkać trudności w wykonywaniu powierzonych mu obowiązków, jeżeli jedno z rodziców będzie czynnie sprzeciwiało się jego wyznaczeniu. Mediator – działając w porozumieniu z sądem – podejmie decyzję, w jaki sposób należy przeprowadzić mediację. Mediator nie podlega kodeksowi postępowania ani podobnym regulacjom.
Informacje i szkolenia
Nie powołano krajowej organizacji zajmującej się szkoleniem mediatorów.
Jakie są koszty mediacji?
Mediatorom przysługuje prawo do otrzymania godziwego wynagrodzenia za wykonaną pracę, poświęcony czas i poniesione wydatki. Koszty tego wynagrodzenia pokrywa państwo.