Art. 25 ust. 1 lit. а) Sądy właściwe
W celu określenia sądu właściwego do przeprowadzania postępowania w sprawie drobnych roszczeń w Republice Czeskiej mają zastosowanie przepisy ogólne regulujące właściwość w sprawach cywilnych zawarte w ustawie nr 99/1963 wprowadzającej kodeks postępowania cywilnego (občanský soudní řád). Właściwość rzeczowa została uregulowana w art. 9–12, a właściwość miejscowa w art. 84–89a.
Ze względu na rodzaj potencjalnych spraw można założyć, że sądami, którym przysługuje właściwość rzeczowa, będą sądy rejonowe (okresní soudy), a kryterium określającym właściwość miejscową będzie zwykle miejsce zamieszkania/siedziba pozwanego.
Art. 25 ust. 1 lit. b) Środki komunikowania się
Republika Czeska niniejszym oświadcza, że następujące środki są akceptowane jako inne środki komunikacji:
a) przesyłka w formie elektronicznej opatrzona podpisem wywołującym skutek równoważny ze skutkiem podpisu odręcznego zgodnie z ustawodawstwem szczególnym, na podstawie ustawy nr 297/2016 o usługach uwierzytelniania na potrzeby komunikacji elektronicznej;
b) poczta elektroniczna;
c) faks.
W przypadkach określonych w lit. b) i c) konieczne jest nadesłanie – nie później niż trzeciego dnia następującego po złożeniu pozwu – jego oryginału, w przeciwnym razie sąd nie uwzględni pozwu.
Art. 25 ust. 1 lit. c) Organy lub organizacje właściwe do zapewnienia praktycznej pomocy
Informacje dostępne są na stronie: https://www.coi.cz/pro-spotrebitele/evropske-spotrebitelske-centrum/.
Art. 25 ust. 1 lit. d) Środki elektronicznego doręczania i elektronicznego komunikowania się oraz metody wyrażenia wcześniejszej zgody na stosowanie takich środków
W Republice Czeskiej pisma doręcza się do tzw. „skrzynki danych” (datová schránka). Skrzynka danych jest elektronicznym repozytorium wyznaczonym przez organy publiczne do celów doręczania pism (komunikatów). Rozwiązania szczegółowe zostały uregulowane ustawą nr 300/2008 o elektronicznym przesyle i zatwierdzonym przetwarzaniu dokumentów.
Art. 25 ust. 1 lit. e) Osoby lub przedstawiciele zawodów, którzy mają prawny obowiązek akceptowania doręczenia dokumentów lub innej komunikacji pisemnej drogą elektroniczną
Skrzynki danych tworzy się – nieodpłatnie i bez konieczności składania wniosku – dla osób prawnych wpisanych do rejestru działalności gospodarczej, osób prawnych utworzonych z mocy prawa, spółek spin-off zagranicznych osób prawnych wpisanych do rejestru działalności gospodarczej, adwokatów, doradców podatkowych i zarządców w postępowaniu upadłościowym. Od 1 stycznia 2023 r. jest to możliwe również w przypadku osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą. W przypadku tych podmiotów istnieje obowiązek utworzenia skrzynki danych. Skrzynki danych dla pozostałych osób prawnych i osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej zakłada się po złożeniu przez te osoby wniosku. Rozwiązania szczegółowe zostały uregulowane ustawą nr 300/2008 o elektronicznym przesyle i zatwierdzonym przetwarzaniu dokumentów.
Art. 25 ust. 1 lit. f) Opłaty sądowe i metody płatności
Wysokość opłat sądowych w postępowaniu w sprawie drobnych roszczeń reguluje pierwsza pozycja taryfikatora załączonego do ustawy nr 549/1991 o opłatach sądowych. Jeżeli kwota roszczenia nie przekracza 20 000 czeskich koron, opłata sądowa wynosi 1 000 czeskich koron. W przypadku wyższych kwot, nieprzekraczających jednak 5 000 euro określonych w rozporządzeniu, opłata sądowa wynosi 5 % kwoty roszczenia.
Opłaty sądowe można wpłacać na rachunek otwarty w Narodowym Banku Czeskim (Česká národní banka) dla sądu właściwego rzeczowo i miejscowo do rozpoznania sprawy w pierwszej instancji.
Art. 25 ust. 1 lit. g) Postępowanie w sprawie środków odwoławczych i sądy właściwe do rozpatrywania takich środków
Na podstawie prawa czeskiego można skorzystać ze środków zaskarżenia. Do środków zaskarżenia zalicza się odwołanie (odvolání) uregulowane w art. 201–226 ustawy nr 99/1963 wprowadzającej kodeks postępowania cywilnego (občanský soudní řád). Odwołanie wnosi się w terminie 15 dni od doręczenia orzeczenia, do sądu, który wydał zaskarżone orzeczenie. Sąd przekazuje następnie odwołanie do sądu wyższej instancji, który przeprowadzi postępowanie odwoławcze.
Na podstawie art. 202 ust. 2 kodeksu postępowania cywilnego nie jest możliwe zaskarżenie orzeczenia nakazującego płatność kwoty nieprzekraczającej 10 000 czeskich koron, z wyłączeniem opłat dodatkowych. Zastrzeżenie to nie odnosi się do orzeczenia dotyczącego uznania orzeczenia lub wyroku zaocznego.
Art. 25 ust. 1 lit. h) Postępowanie w sprawie ponownego zbadania orzeczenia oraz sądy właściwe do ponownego zbadania orzeczenia
Właściwość do ponownego zbadania orzeczenia przysługuje sądowi powiatowemu (okresní soud), który orzekał w pierwszej instancji. Od postanowienia sądu o oddaleniu wniosku o ponowne zbadanie nakazu przysługuje zażalenie. Jest to uregulowane w art. 201–226 ustawy nr 99/1963 wprowadzającej kodeks postępowania cywilnego (občanský soudní řád).
Art. 25 ust. 1 lit. i) Akceptowane języki
Jedynym akceptowanym przez Republikę Czeską językiem jest język czeski.
Art. 25 ust. 1 lit. j) Organy właściwe w zakresie wykonania
1. Na terytorium Republiki Czeskiej organami, którym przysługuje właściwość w zakresie wykonania, są sądy powiatowe (okresní soudy) i komornicy sądowi (soudní exekutoři). Osoba uprawniona może:
a) złożyć wniosek o sądowe wykonanie orzeczenia we właściwym miejscowo sądzie powiatowym (egzekucja sądowa);
b) złożyć wniosek o wykonanie postanowienia o egzekucji przez komornika sądowego.
Aby określić właściwy miejscowo sąd powiatowy, w okolicznościach przewidzianych w lit. a) stosuje się art. 84–86 ustawy nr 99/1963 wprowadzającej kodeks postępowania cywilnego, a w okolicznościach przewidzianych w lit. b) stosuje się art. 45 ustawy nr 120/2001 o komornikach sądowych i czynnościach egzekucyjnych, z późniejszymi zmianami – kodeks postępowania egzekucyjnego (exekuční řád). Wykonanie postanowienia odbywa się zgodnie z kodeksem postępowania cywilnego, a do komorników stosuje się również przepisy kodeksu postępowania egzekucyjnego.
2. Republika Czeska informuje, że do celów stosowania art. 23 organami właściwymi są sądy powiatowe (okresní soudy). Ich właściwość miejscowa jest uregulowana w art. 84–86 kodeksu postępowania cywilnego w przypadku egzekucji sądowej (zob. lit. a) powyżej) i art. 45 kodeksu wykonawczego w przypadku egzekucji przeprowadzanej przez komornika sądowego (zob. lit. b) powyżej).