Ευρωπαϊκή διαταγή πληρωμής

Αρμόδια δικαστήρια είναι τα τοπικά δικαστήρια (sądy rejonowe) και τα περιφερειακά δικαστήρια (sądy okręgowe), των οποίων η κατά τόπο και η καθ’ ύλην αρμοδιότητα καθορίζονται στον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας (Kodeks postępowania cywilnego) της 17ης Νοεμβρίου 1964 (Επίσημη Εφημερίδα της Πολωνικής Κυβέρνησης 2023, σημείο 1550, όπως έχει τροποποιηθεί). Η καθ’ ύλην αρμοδιότητα διέπεται από τα άρθρα 16, 17 και 461(1)(1) σε συνδυασμό με το άρθρο 505(16)(1) του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, ενώ η κατά τόπο αρμοδιότητα από τα άρθρα 27 έως 46 και 461(1) σε συνδυασμό με το άρθρο 505(16)(1) του Κώδικα.

Αιτήσεις άρνησης εκτέλεσης κατά την έννοια του άρθρου 22 (Άρνηση εκτέλεσης) του κανονισμού υποβάλλονται, σύμφωνα με το άρθρο 1153²³(1) του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, στο περιφερειακό δικαστήριο του τόπου κατοικίας ή της έδρας του οφειλέτη ή, ελλείψει τέτοιου δικαστηρίου, στο περιφερειακό δικαστήριο της περιφέρειας στην οποία εκκρεμεί ή διενεργείται η εκτέλεση. Σύμφωνα με το άρθρο 1153⁽²³⁾(3), ο καθού δύναται να παρουσιάσει τη θέση του σχετικά με την υπόθεση εντός χρονικού ορίου που καθορίζεται από το δικαστήριο.

Όσον αφορά το άρθρο 23 (Αναστολή ή περιορισμός της εκτέλεσης), κατόπιν αίτησης του οφειλέτη, το αρμόδιο τοπικό δικαστήριο δύναται, σύμφωνα με το άρθρο 1153⁽²⁰⁾(1) του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, να αναστείλει τις διαδικασίες εκτέλεσης που διενεργούνται βάσει ευρωπαϊκής διαταγής πληρωμής. Επίσης, κατόπιν αίτησης του οφειλέτη, το εν λόγω δικαστήριο δύναται να περιορίσει την εκτέλεση σε συντηρητικά μέτρα ή να εξαρτήσει την εκτέλεση από την παροχή κατάλληλης εγγύησης από τον πιστωτή.

Όσον αφορά το άρθρο 20 παράγραφος 1 του κανονισμού, η προστασία του οφειλέτη διασφαλίζεται με τον μηχανισμό της επαναφοράς της προθεσμίας για την άσκηση ανακοπής κατά της ευρωπαϊκής διαταγής πληρωμής. Το εν λόγω ζήτημα διέπεται από το πρώτο μέρος, τίτλος VI, κεφάλαιο 5 (Μη τήρηση προθεσμιών και ρυθμίσεις για επαναφορά των προθεσμιών) (άρθρα 167-172) του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας. Σύμφωνα με τους εν λόγω κανόνες, η αίτηση για επαναφορά της προθεσμίας πρέπει να υποβάλλεται το αργότερο μία εβδομάδα αφού εκλείψει ο λόγος για τον οποίο δεν τηρήθηκε, με τη μορφή επιστολής προς το δικαστήριο ενώπιον του οποίου επρόκειτο να λάβει χώρα η διαδικασία. Στην επιστολή θα πρέπει να εκτίθενται οι περιστάσεις στις οποίες θεμελιώνεται το αίτημα. Ταυτόχρονα με την υποβολή της αίτησης για επαναφορά της προθεσμίας, ο διάδικος θα πρέπει να προβεί στη διαδικαστική ενέργεια της υποβολής αίτησης για την επανεξέταση της ευρωπαϊκής διαταγής πληρωμής. Αν έχει παρέλθει πάνω από ένα έτος από την παρέλευση της προθεσμίας, η επαναφορά της προθεσμίας είναι εφικτή μόνο σε ειδικές περιπτώσεις. Κατά κανόνα, η υποβολή αίτησης για επαναφορά της προθεσμίας δεν οδηγεί στην αναστολή της διαδικασίας ή της εκτέλεσης της απόφασης.

Όσον αφορά το άρθρο 20 παράγραφος 2, όταν η έκδοση της διαταγής πληρωμής ήταν προδήλως εσφαλμένη λαμβανομένων υπόψη των απαιτήσεων του κανονισμού ή λόγω άλλων εξαιρετικών περιστάσεων, εφαρμόζονται οι κανόνες του άρθρου 505(20) του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας. Οι αιτήσεις οφείλουν να πληρούν τις απαιτήσεις για τα γραπτά υπομνήματα και να παραθέτουν τους λόγους στους οποίους στηρίζεται η αίτηση ακύρωσης της ευρωπαϊκής διαταγής πληρωμής. Αρμόδιο δικαστήριο για την εξέταση της εν λόγω αίτησης είναι το δικαστήριο που εξέδωσε τη διαταγή. Πριν ακυρώσει την ευρωπαϊκή διαταγή πληρωμής, το δικαστήριο προβαίνει σε ακρόαση του αιτούντος ή τον καλεί να υποβάλει δήλωση εγγράφως.

Αιτήσεις για ευρωπαϊκή διαταγή πληρωμής και λοιπά δικόγραφα σε τέτοιες διαδικασίες μπορούν να υποβάλλονται μόνο γραπτώς. Τα έγγραφα υποβάλλονται στο αρμόδιο δικαστήριο αυτοπροσώπως ή ταχυδρομικώς.

Σύμφωνα με το άρθρο 21 παράγραφος 2 στοιχείο β, αποδεκτή γλώσσα είναι η πολωνική.