Europees betalingsbevel

De bevoegde rechtbanken zijn districtsrechtbanken (sądy rejonowe) en regionale rechtbanken (sądy okręgowe), waarvan de territoriale en materiële bevoegdheid zijn omschreven in het wetboek van burgerlijke rechtsvordering (Kodeks postępowania cywilnego) van 17 november 1964 (Pools Staatsblad 2023, punt 1550, zoals gewijzigd). De materiële bevoegdheid wordt beheerst door de artikelen 16, 17 en 461, lid 1, punt 1, juncto artikel 505, lid 16, punt 1, van het wetboek van burgerlijke rechtsvordering, en de territoriale bevoegdheid door de artikelen 27 tot en met 46 en 461, lid 1, juncto artikel 505, lid 16, punt 1, van het wetboek.

Verzoeken tot weigering van tenuitvoerlegging in de zin van artikel 22 (weigering van tenuitvoerlegging) van de verordening moeten overeenkomstig artikel 1153, lid 23, punt 1, van het wetboek van burgerlijke rechtsvordering worden ingediend bij de regionale rechtbank van de woonplaats of de statutaire zetel van de schuldenaar of, bij gebreke van een dergelijke rechtbank, bij de regionale rechtbank in wiens rechtsgebied de tenuitvoerlegging aanhangig is of wordt uitgevoerd. Overeenkomstig artikel 1153, lid 23, punt 3, kan de verweerder zijn standpunt ten aanzien van de zaak kenbaar maken binnen een door het gerecht gestelde termijn.

Onder verwijzing naar artikel 23 (opschorting of beperking van de tenuitvoerlegging) kan de bevoegde districtsrechtbank op verzoek van de schuldenaar overeenkomstig artikel 1153, lid 20, punt 1, van het wetboek van burgerlijke rechtsvordering de tenuitvoerleggingsprocedure aanhouden op basis van een Europees betalingsbevel. Ook op verzoek van de schuldenaar kan dit gerecht de tenuitvoerlegging beperken tot bewarende maatregelen of de tenuitvoerlegging afhankelijk stellen van het stellen van een passende zekerheid door de schuldeiser.

Wat artikel 20, lid 1, van de verordening betreft, neemt de bescherming van de schuldenaar de vorm aan van het herstel van de termijn voor het indienen van een verweerschrift tegen een Europees betalingsbevel. Dit gebied wordt geregeld door deel I, titel VI, hoofdstuk 5 (niet-inachtneming van termijnen en regelingen voor het herstel ervan) (artikelen 167 tot en met 172) van het wetboek van burgerlijke rechtsvordering. Volgens deze regels moet een verzoek om herstel van de termijn worden ingediend uiterlijk één week nadat de reden voor de niet-inachtneming van de termijn ophoudt te bestaan, in de vorm van een brief aan het gerecht waarbij de procedure zou plaatsvinden. De brief moet de omstandigheden die het verzoek rechtvaardigen, staven. Tegelijk met de indiening van het verzoek tot herstel van de termijn moet de partij ook de procedurele stap nemen om een verzoek tot heroverweging van het Europees betalingsbevel in te dienen. Indien meer dan een jaar is verstreken sinds de termijn niet is nageleefd, kan deze alleen in bijzondere gevallen worden hersteld. In de regel leidt de indiening van een verzoek tot herstel niet tot schorsing van de procedure of de tenuitvoerlegging van een beslissing.

Met betrekking tot artikel 20, lid 2, zijn de regels van artikel 505, lid 20, van het wetboek van burgerlijke rechtsvordering van toepassing wanneer blijkt dat het betalingsbevel ten onrechte is uitgevaardigd, gelet op de vereisten van de verordening of wegens andere uitzonderlijke omstandigheden. De verzoeken moeten voldoen aan de vereisten voor memories en de redenen voor nietigverklaring van het Europees betalingsbevel vermelden. Het gerecht dat bevoegd is om een dergelijk verzoek te behandelen, is het gerecht dat het bevel heeft uitgevaardigd. Alvorens een Europees betalingsbevel nietig te verklaren, moet het gerecht de verzoeker horen of hem verzoeken een schriftelijke verklaring af te leggen.

Verzoeken om een Europees betalingsbevel en andere processtukken in dergelijke procedures kunnen enkel schriftelijk worden ingediend. Documenten kunnen persoonlijk worden ingediend bij of per post worden toegezonden aan de bevoegde rechtbank.

De taal die conform artikel 21, lid 2, onder b), wordt aanvaard is het Pools.