Artykuł 71 ust. 1. lit. a) - Sądy właściwe w zakresie rozpatrywania wniosków o stwierdzenie wykonalności orzeczeń i sądy właściwe w zakresie rozpatrywania środków zaskarżenia od decyzji wydanych w sprawie takich wniosków
Na Łotwie sądami właściwymi do rozpatrywania wniosków o stwierdzenie wykonalności, o których mowa w art. 27 ust. 1 rozporządzenia, są sądy o właściwości ogólnej, tj. sądy rejonowe (miejskie) (rajona (pilsētas) tiesas).
Sądami właściwymi do rozpatrywania środków odwoławczych od orzeczeń w sprawie wniosku o stwierdzenie wykonalności, o których mowa w art. 32 ust. 2 rozporządzenia, są sądy okręgowe (apgabaltiesas), za pośrednictwem właściwego sądu rejonowego (miejskiego). Innymi słowy, wniosek adresuje się do właściwego sądu okręgowego i składa do właściwego sądu rejonowego (miejskiego).
Artykuł 71 ust. 1. lit. b) - Postępowanie odwoławcze
Orzeczenie wydane w następstwie wniesienia środka odwoławczego na podstawie art. 33 rozporządzenia można zaskarżyć do Sądu Najwyższego (l'Augstākās tiesas Senāts) za pośrednictwem właściwego sądu okręgowego. Innymi słowy, wniosek adresuje się do Sądu Najwyższego i składa do właściwego sądu okręgowego.
Dane kontaktowe:
Brīvības bulvāris 36
Riga, LV-1511
Łotwa
Tel.: +371 670 203 50
Faks: +371 670 203 51
E-mail: at@at.gov.lv
Artykuł 71 ust. 1. lit. c) - Postępowanie w sprawie ponownego zbadania orzeczenia
Na podstawie art. 19 rozporządzenia pozwany może wnioskować o ponowne zbadanie orzeczenia w procedurze dotyczącej wznowienia postępowania, składając wniosek:
1) dotyczący orzeczenia sądu rejonowego (miejskiego) – do właściwego sądu okręgowego;
2) dotyczący ponownego zbadania orzeczenia sądu okręgowego – do Izby Spraw Cywilnych Sądu Najwyższego (l'Augstākās tiesas Civillietu tiesu palāta);
3) dotyczący ponownego zbadania orzeczenia izby Sądu Najwyższego – do Wydziału Spraw Cywilnych w Senacie Sądu Najwyższego.
Wniosku nie można składać po upływie okresu, w którym tytuł egzekucyjny dotyczący stosownego orzeczenia może zostać przedłożony do wykonania.
Przy rozpatrywaniu wniosku sąd ocenia, czy okoliczności podane przez wnioskodawcę można uznać za uzasadniające ponowne zbadanie orzeczenia zgodnie z art. 19 rozporządzenia. Jeśli sąd uzna, że okoliczności te uzasadniają ponowne zbadanie orzeczenia, uchyla w całości zaskarżone orzeczenie i kieruje sprawę do sądu pierwszej instancji do ponownego rozpatrzenia. Jeśli sąd stwierdzi, że okoliczności podane we wniosku nie uzasadniają ponownego zbadania orzeczenia, odrzuca wniosek. W odniesieniu do orzeczenia sądu można wnieść dodatkowy środek zaskarżenia (blakus sūdzība).
Artykuł 71 ust. 1. lit. d) - Organy centralne
Uzturlīdzekļu garantiju fonda administrācija (Administracja Funduszu Gwarancji Świadczeń Alimentacyjnych)
Adres: Raiņa bulvāris 15, Riga, LV-1050, Łotwa
E-mail: maintenance@ugf.gov.lv
Tel.: +371 67830626
Faks: (+371) 67830636
Artykuł 71 ust. 1. lit. e) – Instytucje publiczne
Na Łotwie funkcję organów centralnych, o których mowa w art. 51 rozporządzenia, pełni Administracja Funduszu Gwarancji Świadczeń Alimentacyjnych (Uzturlīdzekļu garantiju fonda administrācija). Przepis art. 71 ust. 1 lit. e) odnosi się do instytucji publicznych, czyli – w rozumieniu art. 64 rozporządzenia – instytucji publicznych, które zapewniają wypłacanie świadczeń alimentacyjnych i w związku z tym mogą składać wnioski transgraniczne w charakterze wierzyciela. Na Łotwie instytucją tą jest również Administracja Funduszu Gwarancji Świadczeń Alimentacyjnych. Powyższe odniesienie do art. 51 wynika z faktu, że w innych państwach organy centralne i instytucje publiczne są odrębne, ale instytucja publiczna może wysłać transgraniczny wniosek bezpośrednio do innego państwa bez konieczności interwencji własnego organu centralnego.
Artykuł 71 ust. 1. lit. f) – Organy właściwe w zakresie wykonania
Na Łotwie organem właściwym do dokonania odmowy lub zawieszenia wykonania orzeczenia do celów art. 21 rozporządzenia jest sąd rejonowy (miejski), w którego okręgu ma zostać wykonane orzeczenie sądu zagranicznego.
Art. 71 ust. 1 lit. f) rozporządzenia odnosi się do organów właściwych w zakresie wykonania, którymi na Łotwie są przysięgli komornicy sądowi (zvērināti tiesu izpildītāji). Odniesienie do art. 21 dotyczy z kolei prawa łotewskich przysięgłych komorników sądowych do odmowy wykonania ze względu na przedawnienie, zawieszenie postępowania egzekucyjnego w przypadku istnienia innego orzeczenia sądowego itp. Ponadto art. 21 dotyczy przypadków, w których zniesiono exequatur, a zatem sąd nie ocenia wykonalności, z wyjątkiem przypadków, w których – na podstawie art. 19 – wystąpiono z wnioskiem o ponowne zbadanie orzeczenia.
Artykuł 71 ust. 1. lit. g) - Języki, na jakie można przetłumaczyć dokumenty
Łotwa przyjmuje tłumaczenia dokumentów, o których mowa w art. 20, 28 i 40 rozporządzenia, wyłącznie w języku narodowym, tj. języku łotewskim.
Artykuł 71 ust. 1. lit. h) - Języki, które organy centralne zaakceptowały do przekazywania informacji innym organom centralnym
Łotwa przyjmuje wnioski, o których mowa w art. 56 rozporządzenia (załączniki VI i VII do rozporządzenia), wyłącznie w języku narodowym, tj. łotewskim.
Łotwa przyjmuje wnioski o podjęcie szczególnych działań (załącznik V do rozporządzenia) w języku łotewskim lub angielskim.
W przypadku innych form komunikacji organ centralny akceptuje na żądanie język łotewski lub angielski.